Verslag HCOB H1 - Nijmegen H17
Deze week had Heren 1 weer een extra afleidingsmove voor de tegenstander: Cheerleaders! Lukt het niet in het veld, dan maar er buiten!
Voorafgaand aan de hoofdwedstrijd was het eerst de beurt aan de jonge talenten: mE1-mE2. De meiden vonden het een eer om voor het “grote” HCOB elftal te mogen spelen en hadden zich enthousiast aangemeld. Heerlijk om de jeugd op het hockeyveld te zien hollen. Ook de ouders vonden dat en waren in grote getale gekomen. Helaas was het weer pet. Bij H1 was het ook helaas wéér pet, maar wees niet bang daar kom ik zo wel op terug…
Na een intensieve warming-up, er werd dit keer twee gebukt: een keer voor de stick en een keer voor de bal, gingen the Old Boys terug naar de kleedkamer. Vertwijfeld bleven de tegenstanders op het veld achter. “Geven ze het nu al op?” zag je ze denken. De verrassing was dan ook groot toen de heren bijgestaan door wonderschone jonge dames toch besloten het veld weer op te komen. Cheerleaders met echte cheerballs in HCOB blauw en geel. Een vrolijke bende! Maar dat was nog niet genoeg. De meiden hadden ook een prachtige yell ingestudeerd. Eerst voor H1 en toen nog even voor het publiek. Het was iets met “HCOB” denk ik zo, maar te gecompliceerd echter voor uw verslaggever om te onthouden.
Let the game begin! En dat hadden ook scheidsrechters Peter en Guido begrepen, dus de strijd begon. Eerlijk is eerlijk, het ging volgens het publiek niet slecht. Volgens uw verslaggever ging het inderdaad ook niet slecht…bij het publiek dan. In het veld werden de cheerleaders langzaam vergeten en nam het fanatisme in het spel toe. Nijmegen had geen wissels, maar wel twee dames op de bank in de dug-out voor de nodige ontspanning. Waar blijven die van HCOB toch? Terug naar de wedstrijd. Ik voorspel achteraf dat de oude heren het wederom in het laatste deel van de wedstrijd weg zullen geven. Eens zien of ik gelijk krijg en weer terug naar de wedstrijd. Korte analyse eerste helft: niet slecht. Dan maar de tweede helft. De meeste ouders en ander publiek keken in spanning toe, vooral richting bar…. In het veld gebeurde ondertussen een wereldwonder: Marc had de bal rechts in de cirkel, omspeelde zijn tegenstander (een slak is sneller) en maakte een wereldgoal! Aan de rechterkant van het doel uitgekomen, met een tegemoet stormende keeper wipte Marc de bal over de keeper in de kruising van de tweede paal! In slowmotion zagen we de keeper langzaam grabbelend en graaiend naar de bal sterren plukken met zijn stick en vrije hand. Nog nooit was hij zo gepasseerd. Nog nooit was er überhaupt zo gescoord. Marc deed ondertussen alsof hij het ook echt zo bedoeld had… Gelet op het internationale niveau van onze mannen gelooft uw verslaggever dit uiteraard direct… Stand 2-2! En toen sloeg in het tweede deel van de tweede helft het noodlot wederom toe. Met bakken kwam het uit de lucht! Publiek naar binnen en HCOB in de verdediging. Er was echter geen ontkomen meer aan. De, wederom jonge honden, van Nijmegen beukten er lustig op los. HCOB knokte en knokte maar kreeg de bal niet meer weg: 2-3, 2-4 einduitslag. Korte technische analyse laatste deel: pet! Nog kortere conditionele analyse: op! Maar laten we ook positief zijn: + .
Na de wedstrijd was het nog lang gezellig rondom het clubhuis met wederom heerlijke hapjes en drankjes geserveerd door lieftallige HCOB dames die wel héél vaak in de buurt van de Nijmeegse studenten te zien waren… Het was weer mooi en nat geweest. Volgende week gaan we echt winnen! Thuis om 15 uur tegen Nijmegen H18. (Boodschap aan H18: H17 heeft ons betaald om te winnen! Wie biedt er meer...?). Komt allen!
Cherio,
Piet Praatjesmaker