Duiven, 10 september 2011

Wow, wat een spanning in Duiven, afgelopen zaterdag. De allereerste competitiewedstrijd van MD2 van Hockeyclub Overbetuwe op een groot veld is een feit.

Meer spelers, een veld dat 2 keer zo groot is, nieuwe posities en een vaste keeper, een aanvoerder, andere tactiek, ja probeer dat allemaal maar te onthouden...Natuurlijk wordt er al een aantal weken hard getraind en is er een oefenwedstrijd tegen MD1 geweest. Daar bleek dat zo'n heel veld toch best groot is en dat er conditioneel nog wel het eea moest gebeuren.....En zo geschiede...al vanaf de eerste minuut van de wedstrijd(ja deze dames spelen nu wel even 70 minuten!) was er spanning volop. Even zoeken hoe vanuit de verdediging de bal naar voren moest, maar al snel werd er middels prachtig spel, de volle breedte van het spel benut en ontstonden er via de flanken prachtige kansen voor een doelpunt. En dan, ja hoor 1-0!(of eigenlijk 0-1, we speelden uit). Westerduiven was even verbluft door dit prachtige spel van Overbetuwe, maar herpakte zich, kwam uit een verdedigende situatie goed naar voren en scoorde 1-1. Overbetuwe liet zich hier natuurlijk niet door uit het veld slaan en bleef goed aanvallend spel vertonen. Nog een aantal kansen en ja hoor 1-2 en een aantal kansen op 1-3 die echter goed uitverdedigd werd door Westerduiven. De vele ouders langs het veld van zowel Westerduiven als Overbetuwe werden steeds enthousiaster door al deze spanning. En dan even wat minder goed positiespel van Overbetuwe en 2-2.

In de pauze krijgt iedereen complimenten voor alle inzet en mooie acties, worden puntjes op de i gezet qua positiespel en een aantal wijzigingen in posities doorgevoerd.

De wedstrijd wordt enthousiast hervat en dan ineens geheel onverwacht 3-2. Overbetuwe moet hier even van slikken, er is enige schrik en er wordt zienderogen nagedacht hoe dit nu kon gebeuren. Maar dan wordt er tegen elkaar gezeg dat de winst er in zit, dat er met 100% door iedereen goed verdedigd moet worden en iedereen zich aan de gemaakte afspraken moet houden. Ondanks dat iedereen dan al 60 minuten keihard gewerkt heeft(vorig jaar was de wedstrijd na 60 minuten voorbij) krijgen de meiden vleugels, een prachte aanval van achteruit van links naar rechts en dan een prachtige goal, 3-3. Voor Westerduiven is dit een gevoelige tik, Overbetuwe voelt dit goed aan, blijft goed verdedigen, pareert een aantal aanvallen, en er ontstaan kansen voor HCOB. De meiden, ouders en coaches voelen aan dat er meer in zit en dan ineens een prachtig schot en ja hoor 3-4! En nog een minuut of 3 spelen... Natuurlijk blijft het in deze wedstrijd vervolgens enorm spannend en krijgt Westerduiven een aantal strafcorners. Spanning, Spanning en nogeens Spanning....maar door de enorme inzet van het hele team tijdens deze strafcorners, lukt het Westerduiven niet om te scoren. En dan, ja hoor het eindsignaal. Wat een heerlijke sportieve en spannende wedstrijd en wat een enorme progressie maakt dit team, waar een aantal spelers en ouders elkaar nog niet zo goed kennen, door. De reacties van de spelers liegen er niet om: er is veel trots op het eigen spel en bovenal enorm veel plezier. Gedurende de wedstrijd en na afloop heeft iedereen een glimlach van oor tot oor("het was mijn beste wedstrijd ooit.....roepen een aantal meiden"). Tja, voor coaches en ouders langs de zijlijn is dit natuurlijk het mooiste om te aanschouwen....

 

Dank voor het plezier, de inzet en het vertrouwen in elkaar.

Op naar de volgende wedstrijd,

 

Onze plaatselijke verslaggever